Η Μαρίνα και η Γεωργία δίνουν ένα συνεχή και δύσκολο αγώνα για τα αυτονόητα
Αν κάποιος μας ζητήσει να περιγράψουμε την αναπηρία, θα μπορούσαμε να την παρομοιάσουμε σαν μια καλοντυμένη, σικάτη κυρία που δεν θέλει να περάσει απαρατήρητη. Από τότε που θυμόμαστε τη ζωή μας αγωνιζόμαστε για την ισότητα, παλεύοντας για την πολυπόθητη προσβασιμότητα στην πόλη μας, στο περιβάλλον μας και κατ´ επέκταση σε ολόκληρη την Κύπρο. Με τον χαρακτηριστικό αυτό τρόπο αρχίζουν τη συνέντευξή τους στον «Φ» δύο νέες γυναίκες με προβλήματα αναπηρίας, η Μαρίνα Φεττά και η Γεωργία Γαβριηλίδου.
Δύο γυναίκες που είναι καλά γνωστές στην Πάφο για τη συνεχή δημόσια παρουσία τους σε θέματα που έχουν να κάνουν με τη βελτίωση των υποδομών για ΑμΕΑ και για την καθημερινή προσπάθεια τους για σωστή ενημέρωση σχετικά με τη λειτουργία των ατόμων αυτών μέσα στο σύνολο.
Μαρίνα και Γεωργία τονίζουν ότι κάνοντας μιαν αναδρομή στο παρελθόν, θα έλεγαν ότι οι ζωές τους είναι παράλληλες. Ένας συνεχής και δύσκολος αγώνας για πράγματα που για άλλους ήταν δεδομένα, επισημαίνουν.
«Οι θύμησες μας έχουν πολλά κοινά», συμφωνούν. «Στο σχολείο, κάθε φορά που έπρεπε να αλλάξουμε τάξη, οι γονείς μας έπρεπε μόνοι τους να τρέξουν να φτιάξουν τη ράμπα, λόγω της απουσίας των αρμοδίων.
Οι γονείς μας εκτελούσαν χρέη σχολικού συνοδού στα πρώτα χρόνια της εκπαίδευσής μας, ενώ ήμασταν απούσες ή αποκλεισμένες σε πολλές δραστηριότητες του σχολείου όπως εκδρομές και σχολικές γιορτές λόγω έλλειψης πολιτικής και δράσης του υπουργείου Παιδείας.
Μεγαλώνοντας μάθαμε να ζούμε με τα δικά μας δεδομένα, δυναμώσαμε, πιστέψαμε στον εαυτό μας. Παλέψαμε για να πείσουμε ότι είμαστε ικανές για να εργαστούμε και στο τέλος βρήκαμε δουλειά, ως γραμματέας στην Εκκλησία η Μαρίνα και η Γεωργία στο Νοσοκομείο Πάφου. Αρχίσαμε να νιώθουμε δημιουργικές και ωφέλιμες στην κοινωνία».
Τα πράγματα ευτυχώς έχουν αλλάξει προς το καλύτερο τα τελευταία χρόνια, αναγνωρίζουν οι Μαρίνα Φεττά και Γεωργία Γαβριηλίδου. Χαράχτηκαν σχέδια δράσης και πολιτικές από το κράτος που αφορούν στους ανάπηρους και βλέπουμε ότι δειλά-δειλά η κοινωνία αλλάζει. Συγκεκριμένα στην εκπαίδευση, υπάρχουν πλέον ειδικοί εκπαιδευτικοί, συνοδοί που στηρίζουν και βοηθούν στην ομαλή ένταξη των παιδιών με ειδικές ανάγκες και αναπηρίες στο ευρύτερο σύνολο. Χρειάζεται όμως πολλή δουλειά ακόμη, τονίζουν.
«Στην Πάφο δημιουργήσαμε την ομάδα Πόλις – Πρόσβαση – City Roaming, που έχει ως στόχο να αποτελέσει μοχλό πίεσης για να καταστήσουμε την Πάφο προσβάσιμη σε όλους τους πολίτες της», τονίζουν οι δύο νέες γυναίκες.
«Σε συνεργασία με μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, όπως το Round Table 7, έγιναν πολλές αξιέπαινες δράσεις. Με πρωτοβουλία του Round Table 7 το περσινό καλοκαίρι διοργανώθηκαν στην Πάφο δύο συναυλίες με τους δημοφιλείς τραγουδιστές Αντώνη Ρέμο και Άννα Βίσση, όπου με τα καθαρά έσοδα αγοράστηκε μια mobi-chair, η οποία εξυπηρετεί ένα σημαντικό κοινωνικό σκοπό καθώς διευκολύνει την προσβασιμότητα από την παραλία στη θάλασσα για άτομα με αναπηρία. Το ειδικό τροχοκάθισμα θα βρίσκεται στη Δημοτική παραλία του ΣΟΔΑΠ.
Επιπλέον, σε συνεργασία με τον γυμναστή Δήμο Ρουσουνίδη και την υποστήριξη του αθλητικού σωματείου ΑΠΟΠ, έχουμε στα σκαριά τη δημιουργία ομάδας μπάσκετ σε τροχοκαθίσματα, της πρώτης στην επαρχία Πάφου. Μια δραστηριότητα που θα δώσει ώθηση στα παιδιά και νέους με αναπηρία να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και να νιώσουν τη χαρά της συμμετοχής σε έναν αγώνα».
Πηγή: Φιλελεύθερος