Η οικονομική δυσχέρεια της Κύπρου δεν θα αποτελέσει την Αχίλλειο πτέρνα για νέες εθνικές υποχωρήσεις

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της ιστορικής μας πορείας,

αυτή την ώρα που η δική μας γενιά καλείται να σφραγίσει με τις αποφάσεις της τη μοίρα και το μέλλον της Πατρίδας μας, οφείλουμε να υπερβούμε το πικρό συναίσθημα του μίσους και να παραμερίσουμε τα διχαστικά σύνδρομα του παρελθόντος, ανέφερε ο Υπουργός Άμυνας Φώτης Φωτίου μιλώντας κατά το επίσημο μνημόσυνο πεσόντων της τουρκικής εισβολής στον Καθεδρικό ναό Αγίου Θεοδώρου στην Πάφο.

Η Κυβέρνηση, ανέφερε, κάνει πράξη τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και προωθεί την συλλογικότητα στο Εθνικό Συμβούλιο, ενώ η ενεργώς συμμετοχή του λαού μέσω της κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης, δίνει δυναμική στις αποφάσεις και τη στρατηγική που θα ακολουθηθεί, προκειμένου να φτάσουμε,- όπως είπε- , σε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος.

Η επανέναρξη των συνομιλιών τους προσεχείς μήνες, συνέχισε, πρέπει και θα μας βρεις ενωμένους, έτοιμους να αναλάβουμε ιστορικές ευθύνες. Ο κ Φωτίου αναφέρθηκε και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας , ο οποίος εξέφρασε από την πρώτη στιγμή με τον πιο εμφαντικό τρόπο, τη βούληση του για διαπραγματεύσεις ουσίας, πάνω στη βάση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.

Προσπάθεια επίλυσης είπε, που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, επιφυλάξεις και προβληματισμούς του λαού μας. Άμεσες και ειλικρινείς, μόλις οι οικονομικές συνθήκες το επιτρέψουν. Και πάνω σε αυτό συνέχισε, εργαζόμαστε με πυρετώδεις ρυθμούς.

Ο κ Φωτίου είπε επίσης πως συναφής είναι και η προσπάθεια μας να διαμηνύσουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι, η δυσχερής οικονομικά θέση της Κύπρου, δε θα αποτελέσει την Αχίλλειο πτέρνα για εθνικές υποχωρήσεις στις δίκαιες αξιώσεις μας, προσθέτοντας πως κανένα εμπόδιο, δε θα φανεί τόσο ισχυρό, ώστε να κάμψει το φρόνιμα μας για συνέχιση του αγώνα μέχρι την τελική απελευθέρωση των εδαφών μας από τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής.

Σφυγμομετρούμε σημείωσε, τη λαϊκή βούληση και απορρίπτουμε κατηγορηματικά και εκ προοιμίου, οποιαδήποτε ετεροβαρή και άδικη λύση.

Ο κ Φωτίου κατέστησε σαφές πως χρέος μας αποτελεί η αδιαπραγμάτευτη διεκδίκηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων του λαού μας, η απαίτηση για εφαρμογή των αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου, η απλή διακήρυξη και εμμονή, χωρίς ταλαντεύσεις, ότι το Κυπριακό, είναι θέμα εισβολής και κατοχής ενός ανεξάρτητου κράτους από την Τουρκία.

Ο χρόνος, συνέχισε συνεπιφέρει το μετριασμό της οδύνης και λιγοστεύει τα δάκρυα για τους τεθνεώτες υπερασπιστές της κυπριακής ελευθερίας και τα αθώα θύματα της εισβολής. Δεν μπορεί όμως να μετριάζεται ή να μειώνεται,- όπως είπε- η ένταση της διεκδίκησης των αυτονόητων δικαιωμάτων μας, που η διασφάλισή τους, ταυτίζεται με την εθνική μας επιβίωση.

Οι άνθρωποι, είπε ο κ Φωτίου, έχουν αρχή και τέλος, έχουν τακτή προθεσμία πεπρωμένου και περιορισμένη διάρκεια ζωής, αλλά οι λαοί και οι πατρίδες, υπερβαίνουν την έννοια και τα όρια του χρόνου, γιατί πρέπει να επιζούν στο διηνεκές.

Μιλώντας στο μνημόσυνο που διοργάνωσαν από κοινού η Ιερά Μητρόπολη Πάφου, η Επαρχιακή Διοίκηση σε συνεργασία με τις Αρχές και Φορείς της Επαρχίας ο κ Φωτίου είπε, πως το σημερινό μνημόσυνο, δεν είναι μόνον υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των αγωνισαμένων και πεσόντων κατά την τουρκική εισβολή του 1974, αδελφών μας, αλλά είναι και υπέρ ανατάσεως του φρονήματος όλων εμάς, που μαζευτήκαμε σήμερα στη χάρη του Αγίου Θεοδώρου, τον οποίο θερμοπαρακαλούμε να ενισχύει τον αγώνα μας για δικαίωση ,και να καθοδηγεί τα βήματά μας στο σωστό δρόμο για επίρρωση της προσπάθειάς μας και αναπροσανατολισμό με κατεύθυνση την εθνική λύτρωση.

Τριάντα εννέα χρόνια από το μακάβριο πρόλογο της μεγάλης εθνικής μας τραγωδίας, με τις ταφικές επιγραφές «έπεσεν υπέρ πίστεως και πατρίδος», να πληθαίνουν μέρα με τη μέρα στους σταυρούς των κοιμητηρίων, στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας αλλά και στα χωριά και στις πόλεις μας, μνημονεύουμε ξανά, είπε ο κ Φωτίου, τους γενναίους υπερασπιστές της κυπριακής ελευθερίας και τα τραγικά θύματα της τουρκικής εισβολής.

Μα αν πραγματικά θέλουμε να τιμήσουμε τη μνήμη τους, πρόσθεσε « ας υποσχεθούμε ότι αυτό δεν πρέπει να αποτελεί εθιστική πράξη» . Αυτό θα το πετύχουμε είπε, μετατρέποντας τη θυσία τους σε φάρο αντίστασης κατά των τουρκικών επιβουλών, πυξίδα ενότητας και κοινής στράτευσης και υποσχόμενοι ότι δε θα συμβιβαστούμε με λίγο ουρανό, ότι δε θα εξοικειωθούμε με το σφαγιασμό των δικαίων μας, δε θα συμφιλιωθούμε με την απόλυτη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δε θα αποδεχτούμε τα τετελεσμένα της εισβολής, και ότι η θέα του σκλαβωμένου Πενταδακτύλου, θα προκαλεί πάντα τα εθνικά αντανακλαστικά μας».

Η μνήμη τους, κατέληξε δεν τελειώνει μετά από κάθε μνημόσυνο. Η μνήμη τους διαρκεί ως ασίγαστη φωνή της συλλογικής μας συνείδησης, για να μείνουμε άγρυπνοι στις επάλξεις του αγώνα για σωτηρία της μικρής μας πατρίδας και για τη λύτρωση του προδομένου και αδικημένου λαού μας.

ΚΥΠΕ/ΚΠ/