Με την αντεξέταση της Α. Ευθυμίου από τους συνηγόρους υπεράσπισης συνεχίστηκε η υπόθεση Aristo

Με την αντεξέταση της 7ης μάρτυρος κατηγορίας Ανδρούλλας Ευθυμίου, Αναπληρώτριας Δημοτικού μηχανικού του Δήμου Πάφου, από το συνήγορο υπεράσπισης του ζεύγους Αριστοδήμου ποινικολόγο Γιώργο Παπαϊωάννου συνεχίστηκε σήμερα η δικαστική διαδικασία της υπόθεσης διαχωρισμού οικοπέδων στο Σκαλί από την εταιρεία Aristo.

Η Πρόεδρος του Κακουργιοδικείου Δώρα Σωκράτους όρισε για συνέχιση της διαδικασίας την Πέμπτη 26 του μηνός στις 09:00 το πρωί.

Η κ. Σωκράτους διέταξε όπως οι κατηγορούμενοι Θεόδωρος και Ρούλα Αριστοδήμου, Χρήστος Σολωμονίδης και Σάββας Σάββα αφεθούν ελεύθεροι με τους ίδιους όρους εγγύησης.

Ο κ. Παπαϊωάννου στην αντεξέταση του αναφέρθηκε στην έκθεση της Αναπληρώτριας Δημοτικού Μηχανικού του Δ. Πάφου βάσει της οποίας έγινε η καταγγελία, αναφέροντας πως δεν ήταν κατατοπιστική, με αποτέλεσμα να μην αντιληφθούν κάποια μέλη του Δημοτικού συμβουλίου την υπόθεση, επικαλούμενος και πρακτικά συνεδρίας του Δημοτικού συμβουλίου.

Η κ. Ευθυμίου από την πλευρά της υποστήριξε ενώπιον του Κακουργιοδικείου πως η έκθεση της ήταν διαφωτιστική και πως δεν επιθυμούσε να σχολιάσει τις τοποθετήσεις των μελών του δημοτικού συμβουλίου Πάφου.

Πρόσθεσε επίσης, ότι είχε αναφέρει στο δημοτικό συμβούλιο πως με τη μέθοδο μέτρησης των τεχνικών υπηρεσιών θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε εσφαλμένα συμπεράσματα και πως επέμενε ότι όλα υπόκεινται στην τελική χωρομετρική εργασία του Κτηματολογίου, η οποία θα παρουσιάσει τα πραγματικά δεδομένα.

Ο κ. Παπαιωάννου αναφέρθηκε και στα πρακτικά συνεδρίας σύμφωνα με τα οποία ο αντιδήμαρχος Πάφου είχε πει πως η Α. Ευθυμίου έφερε κάποια στοιχεία με βάση τα οποία η εταιρεία κέρδισε εμβαδόν γύρω στα 7.000 τ.μ. , λέγοντας μάλιστα πως αυτά τα νούμερα δημιούργησαν τεράστιες εντυπώσεις στο σώμα.

Η κ. Ευθυμίου σημείωσε σ’ αυτό το σημείο, πως κακώς τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου μιλούσαν για 7.000 τ.μ. αφού η ίδια είχε αναφέρει 4.000 τ.μ. επεξηγώντας παράλληλα – όπως είπε- εντός της συνεδρίας ότι η τελική επιβεβαίωση και μέτρηση δίνεται από το Κτηματολόγιο.

Η μάρτυρας ανέφερε στο Κακουργιοδικείο πως η καταγγελία στην Αστυνομία για την υπόθεση Αristo δεν έγινε από την ίδια αλλά κατόπιν απόφασης της ολομέλειας του δημοτικού συμβουλίου Πάφου, βασιζόμενη στην έκθεσή της, με τον κ. Παπαϊωάννου να της υποβάλει την ερώτηση γιατί αφού κάποια μέλη του δημοτικού συμβουλίου είχαν εκφράσει κάποιες απορίες δεν τους τις επεξήγησε.

Της υπέβαλε μάλιστα την ερώτηση γιατί δεν ανέφερε στο δημοτικό συμβούλιο να μην προχωρήσουν σε δραστικά μέτρα τη στιγμή που οι μετρήσεις μπορούν να ανατραπούν, με την κ. Ευθυμίου να τους επαναλαμβάνει πως τους επεξήγησε.

Ακολούθως, ο κ. Παπαϊωάννου αναφέρθηκε στην έκδοση παρόμοιας πολεοδομικής άδειας στο Σ. Αγρότη με βάση σχέδιο της κλίμακας 1/5000.

Αλλά και σε άλλη αίτηση για έκδοση πολεοδομικής άδειας που εγκρίθηκε φέροντας – όπως είπε- την υπογραφή της Α. Ευθυμίου με αργάκι, και που αφορά το διαχωρισμό 18 οικοπέδων του ιδίου κτηματολογικού σχεδίου σε κλίμακα επίσης 1/5000.

Ο κ. Παπαϊωάννου αναφέρθηκε και σε άλλη περίπτωση όπου και πάλι εγκρίθηκε πολεοδομική άδεια που επίσης φέρει την υπογραφή της. Όλες αυτές οι αιτήσεις κατατέθηκαν ως τεκμήρια.

Στο σημείο αυτό η κατηγορούσα αρχή που εκπροσωπείτο από τον κ. Νίνο Κέκκο ζήτησε από το δικαστήριο όπως ο κ. Παπαϊωάννου σεβαστεί την 7η μάρτυρα κατηγορίας στο πλαίσιο της αντεξέτασης του.

Ο συνήγορος υπεράσπισης του ζεύγους Αριστοδήμου εξέφρασε την θέση ότι η κ. Ευθυμίου εφάρμοσε δύο μέτρα και δύο σταθμά, άποψη ωστόσο που δεν έγινε παραδεκτή από τη μάρτυρα.

Ο κ. Παπαϊωάννου σημείωσε ακόμη πως η πρώτη φορά που φάνηκε ο αριθμός για απόπειρα οικοπεδοποιήσιμου χώρου 7.000 τ.μ., ήταν την επομένη που δόθηκαν οδηγίες στις 25/6/2014 για να ετοιμαστεί η έκθεση.

Από την πλευρά της η κ. Ευθυμίου σημείωσε πως δεν βασίζεται σε δημοσιεύματα, με τον κ. Παπαϊωάννου να επαναλαμβάνει πως τα 7.000 τ.μ. προέκυψαν από το τεκμήριο 96.

Η κ. Ευθυμίου σημείωσε ενώπιον του Κακουργιοδικείου πως η κατάθεση της στην Αστυνομία επικεντρώθηκε σε θέματα τεχνικής φύσεως.

Ακολούθως ο κ. Παπαϊωάννου εισηγήθηκε στην αντεξέταση του ότι το αργάκι ήταν ιδιωτική περιουσία και με την εμπλοκή του ο Δήμος Πάφου ζητούσε να παραχωρηθεί στο Δήμο.

Επομένως, συνέχισε, είναι σαν να έλεγε στην εταιρεία ότι “ναι, είναι δικό σας το αργάκι, αλλά έχετε υποχρέωση να το παραχωρήσετε στο δημόσιο”.

Ο κ. Παπαϊωάννου ανέδειξε μέσα από τις αναφορές της μάρτυρος κατηγορίας τη μεγάλη σημασία της τελικής χωρομετρικής εργασίας και ότι η ορθότητα όλων των μετρήσεων θα ληφθεί από τη χωρομετρία του κτηματολογίου.

Στην αντεξέταση της η κ. Ευθυμίου αποδέχτηκε ότι τα 2000 τ.μ. διαφορά μεταξύ του οδικού δικτύου των αρχικών και των τελικών σχεδίων ήταν λάθος της ιδίας και η ότι η εταιρεία απλά συμμορφώθηκε με τους όρους της πολεοδομικής αρχής.

Επίσης συμφώνησε ότι υπήρχε όρος στην πολεοδομική άδεια ότι το αργάκι ανήκει στην εταιρεία και θα παραχωρείτο στο δημόσιο.

Συμφώνησε επίσης με τον κ. Παπαϊωάννου, πως μόνο με την οριακή οριοθέτηση δεν μπορεί να δοθούν τα τελικά εμβαδά, λέγοντας χαρακτηριστικά πως τα τελικά εμβαδά τα δίνει το Κτηματολόγιο.

Στο δικαστήριο αναφέρθηκε επίσης από το συνήγορο υπεράσπισης του ζεύγους Αριστοδήμου πως η απόπειρα οικοπεδοποιήσιμου χώρου αφορά 2.730 τ.μ. εκ των οποίων τα 500 τ.μ. αφορούν εξοικονόμηση κοινοτικού εξοπλισμού, τα 899 τ.μ. αργάκι στη 2η φάση που δεν προσμετρήθηκε ως πράσινο, 360 τ.μ. αφορούν τριγωνικό χώρο στάθμευσης που μετρήθηκε στο 1ο στάδιο, και όχι στην 2η φάση και τέλος τα 930 τ.μ. προκύπτουν λόγω της διαφοροποίησης της εμβαδομέτρησης, σημειώνοντας παράλληλα πως αν έλεγε η 7η μάρτυρας κατηγορίας τα αυτονόητα δεν θα βρισκόμασταν σήμερα ενώπιον του Κακουργιοδικείου.

Ο κ. Παπαϊωάννου έθεσε και το θέμα για το αργάκι ότι με βάση τον όρο 2 στην πολεοδομική άδεια θεωρήθηκε ως ιδιοκτησία της εταιρείας και επομένως δεν τίθετο θέμα αφαίρεσης του από το εμβαδόν του πρασίνου.

Είπε μάλιστα πως η Α. Ευθυμίου δεν ανέφερε στο δημοτικό συμβούλιο ότι το αργάκι θεωρήθηκε βάσει της πολεοδομικής άδειας ότι ενέπιπτε στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της εταιρείας.

Ο κ. Παπαϊωάννου υπέβαλε στην μάρτυρα ότι η αναφορά της μάρτυρος σε κατάθεση της ότι ο όρος 2 στην πολεοδομική άδεια ετέθη για σκοπούς συμμόρφωσης με τον περί ενιαίας ανάπτυξης υδάτων νόμο, δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα διότι ο νόμος δεν ίσχυε κατά τον χρόνο έκδοσης της πολεοδομικής άδειας, με τη μάρτυρα να δέχεται ότι η εν λόγω αναφορά στην κατάθεση της είναι ατυχής.