Ο Φαίδωνας βρήκε την λύση για τον Δρόμο Αεροδρομίου
Άρση του αδιεξόδου που υφίσταται για 15 χρόνια σχετικά με την ολοκλήρωση του δρόμου αεροδρομίου – τουριστικής περιοχής επιτυγχάνεται με την πρόταση που υπέβαλε στο Τμήμα Δημοσίων Έργων ο δήμαρχος Πάφου Φαίδωνας Φαίδωνος. Η πρόταση προβλέπει τη στέγαση ενός μέρους του υπολειπόμενου τμήματος του δρόμου. Η πρόταση του κ. Φαίδωνος υποβλήθηκε όταν κατά το πρόσφατο ταξίδι του στο Μπιλμπάο της Ισπανίας είδε ανάλογο αυτοκινητόδρομο με τέσσερις λωρίδες κυκλοφορίας και στέγαστρο. Ο κ. Φαίδωνος προσκόμισε φωτογραφικό υλικό και βίντεο στο Τμήμα Δημοσίων Έργων, στη συνέχεια βρέθηκαν οι τεχνικές προδιαγραφές του έργου και θεωρήθηκε ως η καλύτερη δυνατή λύση!
Μάλιστα, πριν λίγες μέρες έγινε και προπαρασκευαστική σύσκεψη στα Δημόσια Έργα, στην οποία παρέστη ο δημοτικός μηχανικός του Δήμου Πάφου Νεόφυτος Ζαβρίδης. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», οι παριστάμενοι στη σύσκεψη συμφώνησαν ότι με αυτή τη λύση μπορούν να ξεπεραστούν τόσο τα προβλήματα ασφάλειας, όσο και οι ενστάσεις της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος. Το επιπλέον κόστος για το έργο εκτιμάται πως δεν θα ξεπεράσει τα 5 εκατομμύρια. Τα Δημόσια Έργα επεξεργάζονται την πρόταση και δεν αποκλείεται στις 3 Ιουλίου που θα επισκεφθεί την Πάφο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης να ανακοινώσει επίσημα την ολοκλήρωση του δρόμου αεροδρομίου – τουριστικής περιοχής.
Πρόκειται για το τελευταίο τμήμα του δρόμου ο οποίος ενώνει την τουριστική περιοχή της Πάφου απευθείας με το αεροδρόμιο, που ξεκίνησε να σχεδιάζεται πριν από 20 χρόνια, όμως κόλλησε στις ενστάσεις της Πολιτικής Αεροπορίας, καθώς η αρχική όδευση που είχε επιλεγεί προκαλούσε προβλήματα ασφάλειας στις πτήσεις λόγω του γεγονότος ότι ήταν παράλληλος με τον τροχοδιάδρομο των αεροσκαφών.
Από τότε κατασκευάστηκε η πρώτη φάση του έργου για το οποίο μάλιστα δαπανήθηκαν μαζί με τις απαλλοτριώσεις περίπου 25 εκατ. ευρώ. Το έργο ωστόσο για μια δεκαετία περίπου παραμένει ημιτελές, διότι όλες οι άλλες λύσεις που προτάθηκαν προσέκρουαν στις ενστάσεις της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος και στο υπερβολικό κόστος. Μεταξύ άλλων είχε μελετηθεί το ενδεχόμενο κατασκευής τούνελ, η μετακίνηση του δρόμου προς τη θάλασσα με επίχωση και γέφυρα. Είχε εξεταστεί επίσης το ενδεχόμενο να μετακινηθεί ο διάδρομος προσγείωσης και απογείωσης των αεροσκαφών. Όλες αυτές οι λύσεις που προτάθηκαν δεν μπορούσαν να υιοθετηθούν διότι το κόστος χαρακτηρίζειτο απαγορευτικό, καθώς ξεπερνούσε τα 20 εκατομμύρια.
Πηγή: Πολίτης