Χ. Σοφοκλέους: «Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου;»
Η περιβόητη «πενταμερής» του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου, όπως προμηνυόταν, απεδείχθη ως «το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου».
Αντί οι συμμετέχοντες να διαπραγματευτούν επί κριτηρίων αρχής και εντός ενός σαφούς πολιτικού πλαισίου, κατέληξαν σε μια ολιγάριθμη, κλειστής συνδιάσκεψη «Ηγετών» , η όποια αγνοεί παντελώς τη λαϊκή βούληση, προσπερνά τα οποιαδήποτε κριτήρια αρχής και πρώτιστα αγνοεί ότι το μέγα ζητούμενο για τον λεγόμενο «ενδιάμεσο», είναι η ανατροπή της εθνικά επιβλαβούς διακυβέρνησης Αναστασιάδη και η οποία είχε ως αποτέλεσμα την διάσπαση το λεγόμενου ενδιάμεσου…
Συνεπώς, οι εσφαλμένες εκτιμήσεις κάποιων και ο προσανατολισμός τους σε προσωπικές ατζέντες, εμπάθειες και ρεβανσισμούς, δύνανται ενδεχομένως να ανανεώσουν πανηγυρικά την προεδρική θητεία Αναστασιάδη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον τόπο μας.
Κατ’ ακολουθίαν, ιδιαίτερα στην περίπτωση των προεδρικών εκλογών, ο κατ’ εξοχήν ενδιάμεσος χώρος δεν οριοθετείται από τις οποιεσδήποτε ολιγάριθμες συναθροίσεις κομματαρχών, ούτε από το άθροισμα κομματικών ποσοστών, αλλά παρά μόνο από το σύνολο όλων αυτών των πολιτών, οι οποίοι αντιπαρέρχονται την πεπατημένη. Με αλλά λόγια, ο συγκεκριμένος χώρος οριοθετείται πρωτίστως από μια ευρύτερη κοινωνική συμμαχία, η οποία κινείται έξω από τις κομματικές νόρμες και με υγιή κριτήρια επιζητά έναν υποψήφιο έμπειρο, και αξιόπιστο, ικανό να ανατρέψει το υφιστάμενο δυσμενές σκηνικό.
Δεν είμαι ο αρμόδιος να αποδώσω επακριβώς τις ευθύνες για το εν λόγω «ναυάγιο», ούτε είμαι σε θέση να εκφέρω άποψη ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο ηττημένος ως προς τις εντυπώσεις, το μόνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι μοναδικός ηττημένος από το εν λόγω αδιέξοδο είναι η Κύπρος.
Σε αυτό το πλαίσιο απευθύνω ένα ύστατο κάλεσμα προς τη μερίδα του λαού, η όποια με τις έγνοιες και τους προβληματισμούς της «οριοθετεί» τον λεγόμενο ενδιάμεσο, να σηκώσει ανάστημα, ζητώντας από τους «ηγέτες» της το αυτονόητο, δηλαδή να φανούν αντάξιοι τον περιστάσεων, να παραμερίσουν τα οποιαδήποτε ιδιοτελή κίνητρα και να υπερασπιστούν τις παρακαταθήκες των ιδρυτών των παρατάξεων τους και πρώτιστα να συνδράμουν στο να βγει ο τόπος από το προδιαγεγραμμένο τέλμα, στο οποίο μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια οι δυο τελευταίες διακυβερνήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας.
ΧΑΡΗΣ Φ. ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ
Κοινωνικός Επιστήμονας – Λέκτορας Εταιρικής Επικοινωνίας