Χρωματί-Zω την Ελπίδα και η ιστορία του

Το μη κερδοσκοπικό σωματείο Χρωματί- Zω την ΕΛΠΙΔΑ Κυριάκος Κουδούνας είναι αφιερωμένο στην μνήμη του Κυριάκου που έφυγε στις 6.8.2020.
Η αιτία και η απόφαση για την ίδρυση του μη κερδοσκοπικού σωματείου ήταν ένα γελαστό παιδί γεμάτο ζωή και όνειρα… Ο Κυριάκος . Τον Οκτώβριο του 2017 και σε ηλικία μόλις 22 ετών, ο Κυριάκος διαγνώστηκε με τη σοβαρή ασθένεια του καρκίνου (Τ-λεφοβλαστικό Λέμφωμα). Αφού πέρασε από πρόγραμμα αρκετών χημειοθεραπειών στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού κρίθηκε αναγκαίο να μεταβεί στη Γερμανία όπου έλαβε θεραπεία διάσωσης και υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση μυελού των οστών τον Ιούνιο του 2018. Τον Νοέμβριο του 2019, η κατάσταση του Κυριάκου υποτροπίασε με αποτέλεσμα να μεταβεί εκ νέου στη Γερμανία για θεραπευτική αντιμετώπιση. Τελικά, το λέμφωμα αποδείχθηκε ανθεκτικό, με αποτέλεσμα ο Κυριάκος να “φύγει” από τη ζωή στις 6/8/2020, σε ηλικία 25 ετών, και αφού είχε παλέψει σε ένα άνισο αγώνα με τη νόσο του καρκίνου. Στη διάρκεια της ασθένειάς του, αποτέλεσε για όλους τους δικούς του ανθρώπους τρανταχτό παράδειγμα αφού υπήρξε μαχητής, παλεύοντας μέχρι την τελευταία του στιγμή και προσπαθώντας πολλές φορές ο ίδιος να δίνει δύναμη στους γύρω του. Ήταν επιθυμία του, αν ξεπερνούσε τη δύσκολη αυτή ασθένεια, να ήταν και αυτός ενεργό μέλος ενός φιλανθρωπικού συνδέσμου προκειμένου να βοηθήσει και αυτός με τη σειρά του συνανθρώπους του που θα είχαν ανάγκη. Επομένως, οι ιδρυτές του Σωματείου ως το ελάχιστο που θα μπορούσαν να πράξουν , με την πρωτοβουλία στενών συγγενών και φίλων του, αποφασίσαν να πραγματοποιήσουμε την επιθυμία του Κυριάκου και να ιδρύσουν στις 16/6/2021 το μη κερδοσκοπικό σωματείο Χρωματι-ΖΩ την ΕΛΠΙΔΑ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΥΔΟΥΝΑΣ αφιερωμένο στη μνήμη του. Σκοπός των ιδρυτών του Σωματείου είναι να κάνουν ό,τι είναι δυνατό προκειμένου, βάζοντας ο καθένας τη δική του πινελιά, να χρωματίσουν την ελπίδα για όποιον συνάνθρωπό έχει πραγματική ανάγκη.
Στην Πάφο εκπρόσωπος του Σωματείου Χρωματί – ΖΩ την Ελπίδα είναι η Παυλίνα Μενελάου Πάτσαλου. Η κα Παυλίνα που για σειρά πολλών ετών βρίσκεται στο πλευρό των συνανθρώπων της που υποφέρουν και θέλουν στήριξης απευθύνει έκκληση στους πολίτες όπως ο καθένας στηρίξει με τρόφιμα , ρουχισμό και με ότι είδος μπορεί το Σωματείο. Και η πιο μικρή στήριξη σημειώνει για κάποιους είναι μεγάλη και αναγκαία.Άλλωστε όπως και η ίδια αναφέρει το αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και αγάπης απέναντι στον συνάνθρωπο που διακατέχει όλη την ομάδα του Σωματείου αποτελεί καθημερινό κίνητρο.