Η συμβολή των γερμανόφωνων αρχαιολ. στην αρχαιολογία της Κύπρου

Η συμβολή των Γερμανών και γερμανόφωνων αρχαιολόγων και άλλων επιστημόνων στην αρχαιολογία της Κύπρου ( 19ος αρχές 20ου αιώνα ) ήταν το θέμα της διάλεξης που ανέλυσε ο Γιάννης Βιολάρης Μ.Α. Αρχαιολογικός Λειτουργός στο Τμήμα Αρχαιοτήτων Λεμεσού σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Κέντρο Φυσικής και Πολιτιστικής Κληρονομίας με την στήριξη του Αμερικανικού Πανεπιστημίου της Βηρυτού και τον Δ. Πάφου στο AUB.
Όπως αναφέρθηκε οι αρχαιότητες της Κύπρου δεν προσέλκυσαν το ενδιαφέρον των μεγάλων μουσείων του δυτικού κόσμου μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα, η αρχική όμως απουσία ενδιαφέροντος μετατράπηκε κατά το δεύτερο μισό του ιδίου αιώνα σε έναν έντονο ανταγωνισμό. H αλλαγή αυτή σημειώθηκε, θα πρέπει να συνδεθεί και με τους αναπροσανατολισμούς των πολιτικών και γεωστρατηγικών στόχων των ευρωπαϊκών δυνάμεων σε σχέση με την ανατολική Μεσόγειο και τη φθίνουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Επισημάνθηκε επίσης πως κατά την ίδια περίοδο δυστυχώς , συντελέστηκε μια άνευ προηγουμένου συστηματική λεηλασία του αρχαιολογικού πλούτου του νησιού. Σε αυτά τα συμφραζόμενα εντάσσεται η παρουσία των Γερμανών και γερμανόφωνων επιστημόνων στο νησί, η οποία υπήρξε έντονη παρά το γεγονός ότι το θέμα αυτό δεν έχει μελετηθεί επαρκώς.
Από τα πολύτιμα συγγράματα τους σημειώθηκε ακόμη, επηρεασμένα σε κάποιο βαθμό από τον γερμανικό ρομαντισμό, αντλούμε πλήθος πληροφοριών για την Κύπρο. Ακόμη αυτό που αποτελεί κοινή συνιστώσα στις έρευνες, τις περιγραφές και τα προσωπικά βιώματα που μας άφησαν, είναι η διαπίστωση ότι ο ελληνικός πολιτισμός είναι διαχρονικός και βαθιά ριζωμένος στην Κύπρο.