Αγόρευσαν οι συνήγοροι υπεράσπισης

Με τις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης συνεχίστηκε σήμερα η διαδικασία ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου, που συνεδριάζει στην Πάφο, για την υπόθεση του διαχωρισμού οικοπέδων στην περιοχή Σκαλί.

Ο συνήγορος υπεράσπισης του ζεύγους Αριστοδήμου, ποινικολόγος Γιώργος Παπαϊωάννου, έκανε εκτενή αναφορά σε αποσπάσματα που συνιστούν τη σχετική διαχρονική νομική πτυχή του θέματος αλλά τόνισε ότι η ξεκάθαρη θέση της υπεράσπισης είναι ότι, με βάση το σύνολο της μαρτυρίας, το δικαστήριο δεν πρέπει να διατηρεί καμιά αμφιβολία στο μυαλό του ότι οι κατηγορούμενοι, αν και δεν υποχρεούντο προς τούτο, εντούτοις, έχουν κατορθώσει να αποδείξουν την αθωότητά τους, έστω και αν κάτι τέτοιο ουδόλως είναι απαραίτητο για την αθώωσή τους από όλες τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν.

Αναφέρθηκε στα διάφορα “σφάλματα που υπήρχαν στο μαρτυρικό υλικό”, σε σχέση, όπως είπε, με κτηματικά σχέδια και κτηματολογικά σχέδια. Πρόσθεσε ότι είναι η θέση του ότι ουδέν το επιλήψιμο βαρύνει τους κατηγορούμενους αναφορικά με την ενέργεια της εταιρείας να προτείνει ως υπό παραχώρηση χώρο πρασίνου το αργάκι των Αγριδιών και την εκκλησία.

Ο κ. Παπαϊωάννου ανέφερε πως από τη μαρτυρία της κ. Κούσπου παρατηρείται θετική μαρτυρία προς την αντίθετη κατεύθυνση, με σαφώς καταγεγραμμένη τη θέση ότι με κανένα τρόπο παραπλανήθηκε κατά την εξέταση της αίτησης για έκδοση πολεοδομικής άδειας.

Είπε ακόμα ότι δεν είναι λογική η εκδοχή της κατηγορούσας αρχής, ότι δήθεν η εταιρεία αποπειράθηκε να οικειοποιηθεί χώρο πρασίνου, αφού η όλη συμπεριφορά της δείχνει ακριβώς το αντίθετο.

Σε σχέση με το συζητούμενο θέμα της ευρύτερης στάσης, συνεργασίας και παραχωρήσεων που επέδειξε η εταιρεία επί των πιο πάνω θεμάτων που κάλυψε η αντεξέταση της κας Ευθυμίου, παρέπεμψε στην ένορκη μαρτυρία του κ. Αριστοδήμου ο οποίος καταλήγει ότι“…τα δικαιώματα μας τα οποία ουσιαστικά εμείς αποποιηθήκαμε και τα οποία αναφέραμε προηγουμένως εκτενώς αριθμούνται σε όχι λιγότερο από το διπλάσιο περίπου της συνολικής εκτιμημένης αξίας την οποία ανέφερα στη συνολική υποχρέωση μας για το πράσινο και κοινοτικό εξοπλισμό”.

Υπάρχει, όμως, και μια άλλη αδιαμφισβήτητη παράμετρος, ενδεικτική των διαχρονικών αγνών προθέσεων της εταιρείας, καθώς και της ευαισθησίας που επεδείκνυε, για θέματα που αφορούσαν το περιβάλλον, υπό το φως της οποίας, είπε ο κ. Παπαιωάννου, και μόνο δεν αντέχει στη λογική να συζητούμε καν ότι θα ήταν ποτέ δυνατό η συγκεκριμένη εταιρεία να διαπράξει αυτά που της καταλογίζονται.

Στη συνέχεια αγόρευσαν και οι δικηγόροι των υπόλοιπων κατηγορούμενων, οι οποίοι υποστήριξαν τη θέση τους ότι καμία κατηγορία ευσταθεί στη βάση της μαρτυρίας.

Στερείται κάθε λογικής ο ισχυρισμός ότι η μη τοποθέτηση ειδικών συμβόλων στα αργάκια, οφείλεται σε πρόθεση καταδολίευσης. Εάν υπήρχε τέτοια πρόθεση, τότε το σχέδιο δεν θα γινόταν βάσει εξωτερικής οριοθέτησης και δεν θα τοποθετούνταν επ’ αυτού τα αργάκια και τοπογραφικές λεπτομέρειες που δόθηκαν από το Κτηματολόγιο, με την ίδια ακρίβεια μάλιστα που το αργάκι παρουσιάζεται σε μεταγενέστερα κτηματολογικά σχέδια, ανέφερε στην αγόρευσή του ο συνήγορος υπεράσπισης του σχεδιαστή δικηγόρος Μιχάλης Γ. Πικής.

Το γεγονός – όπως είπε- ότι ο σχεδιασμός της επίδικης ανάπτυξης έγινε βάσει εξωτερικής οριοθέτησης με αποτύπωση των τοπογραφικών λεπτομερειών, αποκλείει την πρόθεση καταδολίευσης εκ μέρους του 4ου κατηγορούμενου σχεδιαστή Χρ. Σολομωνίδη.

Ο κ. Πικής εξέφρασε τη θέση ότι ο τρόπος σχεδιασμού της επίδικης ανάπτυξης αποκλείει την πρόθεση καταδολίευσης από μέρους του σχεδιαστή με αποτέλεσμα να μην στοιχειοθετείται το αδίκημα της πλαστογραφίας σε ό,τι αφορά το σχέδιο 1:5000.

Το ίδιο ισχύει – όπως είπε- για την τοποθέτηση της σφραγίδας για λόγους που έχουν εξηγηθεί, είπε, ενώ όσον αφορά την κατηγορία της συμμετοχής του πελάτη μου σε συνωμοσία προς καταδολίευση του κοινού, αυτή δεν έχει αποδειχτεί, συνέχισε ο κ. Πικής αφού “δεν υπάρχει άμεση ή περιστατική μαρτυρία ως προς την ύπαρξη της υπό κατηγορία συμφωνίας”.

Ο κ. Πικής υπογράμμισε επίσης πως καμία πράξη ή ενέργεια του πελάτη του στην ετοιμασία των σχεδίων της αίτησης πολεοδομική άδεια, δεν θα μπορούσε να οδηγήσει σε οικειοποίηση χώρου πρασίνου που ανήκει στο δημόσιο. Ο σχεδιασμός των χώρων πρασίνου έγινε, συνέχισε, βάσει των προκαταρκτικών απόψεων οι οποίες του δόθηκαν από την εταιρεία.

Όσον δε αφορά το αποτέλεσμα διερεύνησης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του αργακιού των Αγριδίων, του χώρου της εκκλησίας του Αγ. Γεωργίου κτλ., δεν υπάρχει ίχνος μαρτυρίας ότι του γνωστοποιήθηκε, είπε ο κ. Πικής.

Σχετικά με την κατηγορία της κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου, ο κ. Πικής εξέφρασε τη θέση ότι το κτηματολογικό σχέδιο 1:5000 δεν είναι πλαστό, ότι δεν υπάρχει μαρτυρία ότι ο κατηγορούμενος έθεσε σε κυκλοφορία το κτηματολογικό σχέδιο 1:5000, παρά μόνο ότι σχεδίασε επ’ αυτού την επίδικη ανάπτυξη.

Ο συνήγορος υπεράσπισης του σχεδιαστή ανέφερε ακόμη πως προκύπτει επίσης από την κατάθεση στην αστυνομία ότι τα καθήκοντα του πελάτη του περιορίζονται στην ετοιμασία των αναγκαίων σχεδίων για την εκάστοτε ανάπτυξη, τα οποία παραδίδονται στο γραφείο αιτήσεων του τμήματος της εταιρείας στο οποίο εργάζονται.

Τέλος αναφορικά με την κατηγορία της εξασφάλισης εγγραφής της πολεοδομικής άδειας με ψευδείς παραστάσεις, δεν υπάρχει οποιαδήποτε μαρτυρία, είπε, ότι ο 4ος κατηγορούμενος προέβη σε οποιαδήποτε παράσταση προς το Δήμο Πάφο για την εξασφάλιση της πολεοδομικής άδειας.

Όσον αφορά την κατ’ ισχυρισμό απόκρυψη πραγματικού εμβαδού, για λόγους που έχουν ήδη εξηγηθεί, οι ενέργειες του πελάτη του στο σχεδιασμό της Ανάπτυξης, σημείωσε, επιμαρτυρούν ακριβώς το αντίθετο.

Καταλήγοντας ο κ. Πικής είπε πως υπό το φως των λόγων που προανέφερε η θέση του είναι ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να απαλλάξει και αθωώσει τον 4ο κατηγορούμενο σε όλες τις κατηγορίες τις οποίες αντιμετωπίζει.

Εξάλλου στην αγόρευση του ο συνήγορος υπεράσπισης του τέως Δημοτικού μηχανικού Σάββα Σάββα, δικηγόρος Ηλίας Στεφάνου, ανέφερε πως στην παρούσα υπόθεση δεν έχει, με την προσαχθείσα μαρτυρία, αποδειχθεί η τέλεση, από πλευράς του πελάτη του και 5ου κατηγορούμενου Σ. Σάββα, είτε το actus είτε το mens rea, της όποιας πλαστογραφίας.

Ο κ. Στεφάνου συγκεκριμένα είπε πως ενώπιον του δικαστηρίου έχει καταδειχθεί ξεκάθαρη μαρτυρία ότι ο τέως Δημοτικός Μηχανικός είχε την εξουσία να υπογράφει σφραγίδες στα σχέδια των πολεοδομικών αδειών αλλά και σε ό,τι αφορά την αλλαγή του αριθμού των οικοπέδων. Επίσης, συνέχισε, είχε την εξουσία στη βάση της απόφασης της Εκτελεστικής Επιτροπής να τροποποιεί και την πολεοδομική άδεια, σε περίπτωση, που η Εκτελεστική Επιτροπή, θεωρούσε πως η όποια αλλαγή ήταν μικροτροποποίηση.

Υποστήριξε επίσης πως και αν η αλλοίωση έρχεται από αναρμόδιο άτομο, αν τρίτος δεν μπορεί να παραπλανείται ως προς την πατρότητα της αλλοίωσης, δηλαδή η αλλαγή ήρθε απ΄αυτόν που ξεκάθαρα το δήλωσε ότι την έκανε, δεν προκύπτει – όπως είπε- πλαστότητα εγγράφου. Ο κ. Στεφάνου ανέφερε πως στην ουσία δεν έγινε καμία πράξη παραπλάνησης και καταδολίευσης και πως οι πράξεις του 5ου κατηγορούμενου έγιναν καλόπιστα και χωρίς πρόθεση καταδολίευσης.

Ανέφερε επίσης πως ανεξαρτήτως της ισχύς του εγγράφου πριν την αλλαγή, δηλαδή αν ήταν αυθεντικό και εκτελεστό, ακόμη και αν δεχτούμε ότι, πλέον δεν είναι εκτελεστό, γιατί η αλλαγή έγινε από αναρμόδιο όργανο, σίγουρα συνέχισε, δεν αποπειράται να παρουσιάζεται ως αυθεντικό, αλλά είναι αλλοιωμένο απ’ αυτόν , που υπέγραψε δίπλα από την αλλαγή, με την αληθινή του υπογραφή , συγκεκριμενοποιώντας πως είναι ο Δημοτικός Μηχανικός.

Ο κ. Στεφάνου ακολούθως αναφέρθηκε και στο μαχητό τεκμήριο για την πρόθεση της καταδολίευσης. Για να υπάρχει –όπως είπε- το μαχητό αυτό τεκμήριο, θα πρέπει ένα άτομο να μπορεί να καταδολιεύεται από το λανθάνον περιεχόμενο του. Στην υπόθεση αυτή, η υπεράσπιση δεν έχει το βάρος απόδειξης της μη ύπαρξης σκοπού καταδολίευσης γιατί το έγγραφο δεν μπορεί να εξαπατήσει κάποιον για το περιεχόμενο του, αφού είχαν τεθεί υπογραφές δίπλα από τις αλλαγές. Κάλεσε επίσης την Κατηγορούσα Αρχή να αποδείξει η ίδια πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας το σκοπό καταδολίευσης του όποιου κατηγορούμενου.

Ο κ. Στεφάνου είπε ακόμη πως έχει διατυπωθεί τόσο στη θεωρία όσο και στη νομολογία ότι εάν ο κατηγορούμενος πίστευε ότι δρούσε εντός αρμοδιότητας, τότε δεν μπορεί να κατηγορηθεί με το αδίκημα της πλαστογραφίας. Είπε ακόμη πως θέση του είναι ότι η ύπαρξη, τόσο ισχυρών και αδιαμφισβήτητων στοιχείων τα οποία αποδεικνύουν με βεβαιότητα ότι ο τέως Δημοτικός Μηχανικός είχε στοιχεία ειλικρινούς πίστης ότι αυτό που έκανε, το έκανε γιατί είχε αρμοδιότητα, θα πρέπει – όπως είπε- να οδηγήσουν το δικαστήριο, δίχως άλλο, στη μόνη, κατά τον ίδιο λογική κατάληξη, ότι δηλαδή ο Σ. Σάββα δεν διέθετε την απαραίτητη ένοχη διάνοια.

Ο συνήγορος υπεράσπισης του 5ου κατηγορούμενου χαρακτήρισε τη θέση της Αναπληρώτριας Δημοτικού Μηχανικού Α. Ευθυμίου ως παραπλανητική. Είναι επίσης δεδομένο, συνέχισε, από όλους τους μάρτυρες που κατέθεσαν από το Δ. Πάφου ότι οι σχέσεις της Α. Ευθυμίου με τον Σ.Σάββα δεν ήταν οι καλύτερες με προστριβές, τουλάχιστον σε επαγγελματικό επίπεδο.

Ο κ. Στεφάνου ανέφερε ότι η θέση του είναι ότι ο Σ. Σάββα είχε εξουσία μετά και την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής τόσο να αλλάξει τα νέα σχέδια που κατατίθεντο από την Εταιρεία, ως ήταν συνήθης πρακτική, και να θέτει τις σφραγίδες της αντίστοιχης άδειας με την ημερομηνία παραχώρησης αυτής και όχι η πραγματική ημερομηνία κατάθεσης του σχεδίου, όσο και να αλλάξει τον αριθμό των οικοπέδων, στη βάση της απόφασης της Εκτελεστικής Επιτροπής ως μικροτροποποίηση.

Σε σχέση με τα ποσά, είπε ότι η θέση του 5ου κατηγορούμενου όσον αφορά τα ποσά που κατατέθηκαν συνοψίζονται στο ότι αυτά προκύπτουν από ποσά που δόθηκαν από το θείο του και από τη σύνταξη της μητέρας του. Ο κ. Στεφάνου ανέφερε επίσης πως οι ανακριτικές καταθέσεις του πελάτη του διενεργήθηκαν υπό το πρίσμα παραπλανητικών ερωτήσεων, συνοδευόμενων από υποβολή σ’ αυτών γεγονότων ήδη λαμβανομένων ως δεδομένων και λανθασμένων ημερομηνιών ως προς γεγονότα και έγγραφα.

Στην αγόρευση του ο κ. Στεφάνου είπε πως ο πελάτης του δεν βρισκόταν στο Δήμο Πάφου κατά το χρόνο που λάμβανε χώρα η τελική εμβαδομέτρηση από το Κτηματολόγιο και άρα δεν μπορεί – όπως είπε- να στοιχειοθετηθεί ο ισχυρισμός πως συμφώνησε να μεριμνήσει ούτως ώστε να οικειοποιηθεί η 1η κατηγορούμενη εταιρεία, οικοπεδοποιήσιμη γη συνολικού εμβαδού 2.730 τ.μ. αντί να παραχωρηθεί η εν λόγω έκταση ως χώρος πρασίνου, όπως προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία και κανονισμούς.

Η Πρόεδρος του Δικαστηρίου Δώρα Σωκράτους διέταξε όπως η ακροαματική διαδικασία συνεχιστεί τη Δευτέρα 13 Ιουλίου στις 09:00 το πρωί με την αγόρευση της Κατηγορούσας Αρχής που εκπροσωπείται από τον Δικηγόρο της Δημοκρατίας Α’ Νίνο Κέκκο.

Διέταξε επίσης όπως οι κατηγορούμενοι αφεθούν ελεύθεροι με τους ίδιους περιοριστικούς όρους.

(ΚΥΠΕ/ΚΠ/ΜΜ)