Βραβείο Μνήμης και Αγωνιστικότητας στους μαθητές του Γυμ. Απ. Παύλου
1o Παμπάφιο Συνέδριο μαθητών, καθηγητών και γονέων με τίτλο:
< Προκλήσεις και Προοπτικές για τους μαθητές στον 21 ο αιώνα>
Τα τραγικά γεγονότα της Τουρκικής Εισβολής του 1974 άφησαν όχι μόνο τα σημάδια τους στον χρόνο αλλά και στις ψυχές όσον τα έζησαν εκείνες τις
Μέρες….
Μήνες…
43 ολόκληρα χρόνια……..
…άνθρωποι έφυγαν και νέοι άνθρωποι γεννήθηκαν.
Οι γενιές μετά τον πόλεμο.
Οι γενιές που δεν μύρισαν τους λεμονανθούς της Μόρφου …οι γενιές που δεν πλατσούρισαν στα χρυσαφένια νερά της Αμμοχώστου …οι γενιές που δεν βράχηκαν στο κύμα δίπλα από το λιμάνι της Κερύνειας.
Αυτές οι γενιές, οι νέες, μεγάλωσαν απλά με τα πάθη των προηγούμενων γενιών με εικόνες χαραγμένες πάνω στις κορυφές του Πενταδάχτυλου χωρίς να φέρουν καμία ευθύνη.
….οι γενιές που δεν έζησαν τα τραγικά γεγονότα του 1974 στη πατρίδα μας.
…..οι γενιές που οφείλουν όμως να θυμούνται.
…..οι γενιές που οφείλουν να γίνουν κοινωνοί της τραγωδίας της μικρής μας Πατρίδας που ακόμη και σήμερα θρηνεί τη καταστροφή ,την απώλεια ,τον θάνατο.
……43 χρόνια μετά …..το <Δεν Ξεχνώ> ,ξεθώριασε στους τοίχους που το γράψαμε με άσπρη μπογιά τοτε …….το σύνθημα μας <τα σύνορα μας είναι στην Κερύνεια > τότε ,έμεινε μονάχα σύνθημα….
….το κλειδί .Είναι του σπιτιού.
Όταν θα πας ,ν’ ανοίξεις.
Σε τόπο φύλαξέ το σίγουρο
και κάπου- κάπου να το καθαρίζεις.
Δεν πρέπει να σκουριάσει.
Να’ ναι έτοιμο, μόλις σας πούνε
να γυρίσετε…
Θελήσαμε οι μαθητές μας να γίνουν κοινωνοί του Κυπριακού Προβλήματος των μαρτυρικών εκείνων γεγονότων του 1974 που δεν έζησαν, θελήσαμε να κρατήσουν ζωντανή τη φλόγα του αγώνα και της θέλησης για επιστροφή στις πατρογονικές μας εστίες και στα ιερά χώματα της γης μας εμποτισμένα με το αίμα των ηρώων μας.
Υπεύθυνοι Καθηγητές :
- Γιάγκου Γιάγκος, Φιλόλογος
- Δομετίου Έλενα, Φιλόλογος
- Μάρκου Αρετή, Φιλόλογος
Ομάδα εργασίας μαθητών :
- Ευγένιος Σκορδής
- Γιάννης Παπακλεοβούλου
- Γιάννης Ζαβρός
- Εμμανουήλ Δημητριάδης
- Φοίβος Εθελοντής
- Γιάννης Ηλιάδης
- Στέφανος Ελευθερίου
- Στέλιος Ζαχαριουδάκης
- Αντρέας Νικοδήμου
• Οι μαθητές μας οφείλουν να γνωρίζουν για να μην ξεχνούν.
• Οι μαθητές μας οφείλουν να επαγρυπνούν για να μην επαναλάβουν ίδια λάθη.
• Οι μαθητές μας οφείλουν να ονειρεύονται ένα πιο αληθινό κόσμο απ’ ότι εμείς τους κληροδοτήσαμε.
Υ.Σ.:
“εγώ δεν παρέδωσα κόκκαλα στη Πατρίδα ,παρέδωσα τον γιο μου ζωντανό να πολεμήσει για την Πατρίδα.”
<Ονομάζομαι Ηλίας Αβραάμ> θεατρικός Μονόλογος