Παρουσίαση του βιβλίου “Ο περίπατος της νύχτας”

Μέσα σ’ ένα κατάμεστο κοινό στην αίθουσα του οικήματος της ΣΕΚ έγινε χθες βράδυ η παρουσίαση του βιβλίου της Κωνσταντίας Χατζηκυριάκου “Ο Μεγάλος Περίπατος της Νύκτας”. Ένα βιβλίο που στέλνει ποικίλα ανθρώπινα μηνύματα .

Στην παρουσίαση του βιβλίου η φιλόλογος Ελίζα Χριστοφόρου ανέφερε πως είναι πραγματικά μεγάλη χαρά να συμμετέχει κανείς σε μια τέτοια γιορτή , όπως η αποψινή και εξέφρασε τη βεβαιότητα, πως η πρώτη αυτή συγγραφική απόπειρα της Κωνσταντίας, σηματοδοτεί μεν την αρχή αλλά και τη συνέχεια του ταξιδιού της στους δρόμους της πεζογραφίας.

Η κ. Χριστοφόρου αναφέρθηκε στη κεντρική ηρωίδα του βιβλίου τη Βίκυ , η οποία , όπως ομολόγησε, μέχρι το τέλος της ανάγνωσης του μυθιστορήματος της Κωνσταντίας Χατζηκυριάκου, έγινε και δική της φίλη αφού ανέπτυξε μαζί της εκείνο το μαγικό δεσμό που επιτρέπει αβίαστα η ταύτιση με τους αληθινούς χαρακτήρες.

Η Βίκυ συνέχισε, “είναι ένα πλάσμα ατόφιο και αντι-μυθιστορηματικό. Ένα κορίτσι ανάμεσά μας, πλασμένη κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του γυναικείου περίγυρού μας. Αν και κεντρικό πρόσωπο δεν προτάσσεται και δεν επιβάλλεται ούτε ως εμβληματική προσωπικότητα ούτε ως ηρωική μορφή παρά μόνο τόσο όσο αναλογεί στην κατά πόδας παρακολούθηση της από την συγγραφέα. Πράγμα που της επιτρέπει η μάλλον της επιβάλλει η τριτοπρόσωπη αφήγηση την οποία επέλεξε. Η Βίκυ λοιπόν είναι μια νέα κοπέλα, ιδιαιτέρως αγαπητή στους πιστούς της φίλους, ιδιαιτέρως αφιερωμένη στα όνειρα της και στα πράγματα που αγαπάει. Απλά καθημερινά πράγματα που φωτίζουν τη ζωή της αλλά και τους γύρω της. Είναι αυθόρμητη, παρορμητική, φύσει και θέσει αισιόδοξη”.

Η Βίκυ πρόσθεσε η κ. Χριστοφόρου “ψάχνει εναγωνίως τον μεγάλο έρωτα χωρίς όμως να παραδίδεται αμαχητί στην αναζήτηση του και χωρίς να καταλαμβάνει στη ζωή της μεγαλύτερο μέρος απ’ όσο του αναλογεί. Η συνάντηση της με τον μεγάλο έρωτα αποτελεί μεν τον κεντρικό πυρήνα της αφήγησης η οποία όμως δεν αδιαφορεί για το χωρο-χρονικό πλαίσιο στο οποίο εκτυλίσσεται”.

O καθηγητής Νομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Νεάπολις ΓΕ. Αθανασόπουλος κάνοντας αναφορά στο βιβλίο ανέφερε πως η συμμετοχή του στην εκδήλωση, νομιμοποιείται , όχι μόνο υπό την ιδιότητα του αναγνώστη του έργου, αλλά και από ανικανοποίητους πόθους και ανεπιτυχείς προσπάθειες το όνομα του να αναγράφεται και σε άλλα εξώφυλλα βιβλίων πλην των Πανεπιστημιακών.

Ο κ.Αθανασόπουλος δήλωσε επίσης πως το κρινόμενο έργο, συνιστά μια κατάθεση άδολης ψυχής , και είναι γραμμένο με λογισμό και μ’ όνειρο , κατά τον ποιητή και βεβαίως συνέχισε, χαρακτηρίζεται από υψηλή αισθητική και ειδολογικές κατατάξεις.

Η συγγραφέας είπε ο κ. Αθανασόπουλος ενσαρκώνει ” ποιητική αδεία” κατά τρόπο προφανή τις ιδιότητες δύο γυναικείων μορφών του ελληνικού δωδεκαθέου , της Αρτέμιδος και της Αφροδίτης.

Από την πρώτη συνέχισε, την Άρτεμη, δανείζεται τα στοιχεία της φύσης, την αγνή ψυχοσύνθεση της, τις εντός εισαγωγικών πολεμοχαρείς ιδιότητες της, δηλαδή εκείνες του κυνηγού , του γητευτή, του άγραυλου φύλακα , προσθέτοντας πως η ” ίδια κυνηγά τον άρτιο λόγο, τον λυγισμό, την πραγματική διάσταση των καταστάσεων”.

Aπό την άλλη, την Αφροδίτη δανείζεται, σημείωσε, την ομορφιά, τον πόθο για ζωή και την αγάπη.

Ο κ. Αθανασόπουλος είπε πως ο λόγος της Κωνσταντίας Χατζηκυριάκου “μας προσεγγίζει , στιγμές στιγμές , άγριος και αδυσώπητος και μας εγκαταλείπει αφήνοντας πίσω του ήρεμα συναισθήματα, φόβου, γαλήνης, πάθους, επιθυμίας και προσμονής”. Προσμονής συνέχισε, ” για τα πλοία που δεν άραξαν στα λιμάνια, προσμονής για αγάπες που δεν ήρθαν στην ώρα τους, προσμονής για μάγισσες που δεν μάγεψαν με τα μαγιοβότανα τους το κακό, την ατυχία, τον αντίπαλο, τον εχθρό, τον ανέκφραστο έρωτα και οδήγησαν τις ζωές μας σε αφιλόξινες κλίνες”.

Απευθυνόμενος στην συγγραφέα ο κ. Αθανασόπουλος είπε πως είναι καταδικασμένη να συνεχίσει στην γραμμή και στην σιδηροδρομική τροχιά που επέλεξε με το βιβλίο της, σημειώνοντας πως δεν έχει για την ίδια άλλο πλοίο και άλλη οδό.

Aγγίξατε τις ψυχές μας συνέχισε, ” και η τιμωρία σας είναι να συνεχίσετε αενά το άγγιγμα της καρδιάς μας, με τον γλαφυρό τρυφερό, λυρικό πικρό και ανθρώπινο λόγο σας”.

Σύμφωνα με την συγγραφέα Κωνσταντία Χατζηκυριάκου , ” ακόμα και να χωρίσουν οι δρόμοι κάποιων ανθρώπων , οι ζωές τους δεν μπορούν να χωρίσουν”, γιατί – όπως είπε- αυτούς που αγαπάς , “τους κουβαλάς πάντα μαζί σου, σαν ένα φυλακτό που κρεμάς στο λαιμό σου, ή σαν κιτρινισμένη φωτογραφία που φυλάς κρυφά στο πορτοφόλι σου και τη βγάζεις που και που κρυφά για να τη δεις ξανά”.

“Σ’ ένα τραγούδι που θα ακούσεις, σε μια εικόνα που θα δεις ξανά, σ’ ένα τοπίο που θα επισκεφτείς, σε κάποια λόγια που θα ειπωθούν. Οι άνθρωποι που αγάπησες σε καθορίζουν τελικά ανεπανόρθωτα, και σε κυνηγάνε σαν στοιχειωμένα φαντάσματα σε κάθε στροφή”, ανέφερε.

Μέσα από το βιβλίο της μάλιστα η συγγραφέας αναρωτιέται κάποιες φορές ” που πάνε οι έρωτες που πεθαίνουν; Τι να απογίνονται άραγε;”.

Xαιρετίζοντας την συγκέντρωση η συγγραφέας ευχαρίστησε όλους εκείνους τους αφανείς ήρωες – όπως είπε- οι οποίοι στάθηκαν δίπλα της με υπομονή όταν η ίδια απομονώνονταν για να γράψει το ” Το Μεγάλο Περίπατο της Νύχτας”.

Η παρουσίαση περιλάμβανε ανάγνωση αποσπασμάτων από το βιβλίο από την ηθοποιό Παυλίνα Φλεβοτομά , την Εκπαιδευτικό Γιώτα Ματθαίου καθώς και την Εκπαιδευτικό Εύα Γκολιομύλη.

Xαιρετισμό απηύθυνε και ο διευθυντής των Εκδόσεων Πήλιο Σάββας Γεωργίου