Συγκίνησε ο ΠτΔ στον επικήδειο του Γ. Παπαδόπουλου

Επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης στην εξόδιο ακολουθία του Γεώργιου Παπαδόπουλου.

Φίλε μου Γιώργο,

Σεβαστέ μου υπέροχε άνθρωπε, αγωνιστή και πατριώτη.

Είμαστε όλοι σήμερα εδώ για να τιμήσουμε το πέρασμα σου από τη ζωή, είμαστε όλοι εδώ για να αναδείξουμε την ίδια την αξία της ζωής όταν αυτή αξιοποιείται για τα υψηλά ιδανικά που εσύ εκπροσώπησες και υπηρέτησες.

Μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αποχαιρετήσω έναν ειλικρινή, πραγματικό φίλο, αλλά κι έναν άνθρωπο, έναν πολιτικό που αποτέλεσε πρότυπο πολίτη, πολιτικού και ανθρώπου με ήθος που υπηρέτησε όσο ελάχιστοι την πόλη και επαρχία του αλλά και την ιδιαίτερη μας πατρίδα ως πολιτειακός αξιωματούχος.

Η δική μου αναφορά θα επικεντρωθεί στην ανάδειξη εκείνων των στοιχείων που έκαναν τον Γιώργο Παπαδόπουλο, τον ξεχωριστό άνθρωπο που όλοι γνωρίσαμε εκτιμήσαμε και αγαπήσαμε.

Νομίζω πως πρώτα από όλα θα πρέπει κανείς να διακρίνει την έμφυτη αγάπη του για την πατρίδα μας και τους ανθρώπους της.

Μία αγάπη που τη μετουσίωσε σε πράξη από τα πολύ νεανικά του χρόνια. Για αυτό άλλωστε σπούδασε και τίμησε την ιατρική, την επιστήμη που κατ’ εξοχήν έχει τον άνθρωπο στο επίκεντρο της. Την επιστήμη που χωρίς την εκτίμηση για τη ζωή και την κάθε ξεχωριστή προσωπικότητα παύει να θεωρείται λειτούργημα. Σε αυτό το λειτούργημα πίστευε και υπηρετούσε ο Γιώργος Παπαδόπουλος.

Η ζωή του Γιώργου Παπαδόπουλου, του εξαίρετου οικογενειάρχη, έχει ταυτιστεί με την πρόσφατη ιστορία της πατρίδας μας και τις αγωνίες του λαού μας.

Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και επιστρέφοντας στην Πάφο το 1955, δεν μπορούσε να μείνει αδιάφορος στον υπέρ ελευθερίας αγώνα του λαού μας.

Ενεπλάκη ενεργά και προσέφερε με ανιδιοτέλεια τις ιατρικές υπηρεσίες του στους ηρωικούς αγωνιστές του απελευθερωτικού κινήματος.
Στη συνέχεια πρόσφερε τις ιατρικές του γνώσεις στην πατρίδα στα δύσκολα χρόνια μετά το 1960, υπηρετώντας ως στρατιωτικός ιατρός στην Εθνική Φρουρά από το 1964 έως το 1975, ενώ και στις μάχες τις Μασούρας ήταν δίπλα στους στρατιώτες μας ως γιατρός και συμμαχητής τους.

Η προσφορά του Γιώργου προς τον συνάνθρωπο του δεν περιορίστηκε μόνο μέσω της ιατρικής, καθώς ένας άνθρωπος με τους προβληματισμούς και τις ευαισθησίες του Γιώργου Παπαδόπουλου δεν μπορούσε παρά να έχει πολυποίκιλο κοινωνικό έργο. Η συνεισφορά του σε ανθρωπιστικούς, εκπαιδευτικούς, αθλητικούς συνδέσμους και σωματεία, ήταν ιδιαίτερα σημαντική.

Ως αποτέλεσμα της έντονης του δράσης και προσωπικότητας που τη διέκρινε η πραότητα, το ήθος αγαπήθηκε όσο λίγοι από την κοινωνία της Πάφου Με κύριο χαρακτηριστικό την ευφυΐα, την ικανότητα σύνθεσης απόψεων και επιχειρημάτων και τη δυνατότητα να αξιοποιεί με δεξιοτεχνία τις αρετές του, ενέπνεε εμπιστοσύνη και ήταν σεβαστός ακόμη και στις πιο δύσκολες εποχές από όλους.

Υιοθέτησε τον τρόπο σκέψης του Γλαύκου Κληρίδη και υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη του Δημοκρατικού Συναγερμού με βαθιά πίστη στις δημοκρατικές αξίες και τον πολιτικό διάλογο.

Η έντονη προσωπικότητα του, η δράση, το ήθος και ο πατριωτισμός του τον ανέδειξαν σε ηγετικό στέλεχος της παράταξης ενώ στις βουλευτικές εκλογές του 1981 και 1985 εκλέγηκε πανηγυρικά βουλευτής εκπροσωπώντας επάξια την επαρχία Πάφου.

Διετέλεσε πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Υγείας και άφησε τη δική του σφραγίδα στο έργο της Βουλής.

Προσωπικά ως στέλεχος και βουλευτής, είχα την τύχη να συνεργαστώ στενά με τον Γιώργο Παπαδόπουλο και είχα την ευτυχία να με τιμά με τη φιλία του μέχρι τη μέρα της αποδημίας του.

Θεωρώ πως η παρουσία του στο Κοινοβούλιο ήταν σημαντική καθώς σε κάθε συζήτηση, σε κάθε επίπεδο, αναδείκνυε την εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη του άποψη, το δομημένο τρόπο σκέψης και το συγκροτημένο δημιουργικό λόγο που συνέβαλλε στην αναβάθμιση του κοινοβουλευτικού ήθους και της εν γένει πολιτικής ζωής.

Φίλε Γιώργο, για τις υπηρεσίες σου προς την πατρίδα μας, την αγαπημένη στου Πάφο, η κοινωνία και η Πολιτεία σου χρωστούν πολλά. Για αυτό και σε αποχαιρετούμε με ευγνώμονες ευχαριστίες και την οφειλόμενη που σου αξίζει τιμή.

Η βαθύτερη όμως ένδειξη της εκτίμησης μας, είναι η συνέχιση της προσπάθειας μας να κάνουμε τον τόπο μας ακόμη καλύτερο. Και πρώτιστα και πάνω από όλα να τον απαλλάξουμε από την κατοχή. Για να φέρουμε την πατρίδα μας εκεί που την αξίζει, για να προσφέρουμε ένα πιο όμορφο και δημιουργικό μέλλον στα παιδιά μας, όπως και η δική σου πίστη και οραματισμοί.

Στα παιδιά σου αγαπημένε φίλε Γιώργο αφήνεις μια κληρονομιά, οι κόρες σου Πίτσα και Αντιγόνη και τα τέσσερα εγγόνια σου που τόσο σε λατρεύουν και είμαι σίγουρος θα σε έχουν πάντοτε ως το πιο όμορφο πρότυπο στη δική τους πορεία στη ζωή.

Ολόκληρη η οικογένεια και ειδικότερα η λατρεμένη σου σύζυγος Αδούλλα που από το 1957 βαδίζετε χέρι με χέρι, θέλω να γνωρίζουν πως η δική τους απώλεια είναι και δική μας.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.