Συνεχίζεται στις 7 Μαΐου η υπόθεση Αristo με αντεξέταση των 5 κατηγορουμένων

Στις 7 Μαΐου του 2015 οι πέντε κατηγορούμενοι της υπόθεση Αristo αναμένεται να αντεξεταστούν από την Κατηγορούσα Αρχή που εκπροσωπείται από τον Α’ Δικηγόρο της Δημοκρατίας Νίνο Κέκκο, μετά την ενδιάμεση απόφαση που ανακοίνωσε σήμερα το Μόνιμο Κακουργιοδικείου Πάφου ότι υπάρχει και για τους πέντε κατηγορούμενους εκ πρώτης όψεως υπόθεση.

Η Πρόεδρος του Δικαστηρίου Δώρα Σωκράτους κάλεσε σε απολογία τους κατηγορούμενους Θεόδωρο και Ρούλα Αριστοδήμου και τον τέως Δημοτικό Μηχανικό Σάββα Σάββα σε όλες τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν της πλαστογραφίας, της συνωμοσίας προς καταδολίευση, της κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου και της εξασφάλισης εγγράφου με ψευδείς παραστάσεις και τους αθώωσε στην κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων από τον παράτυπο διαχωρισμό οικοπέδων στην περιοχή Σκαλί, λέγοντας πως “δεν υπήρξε έσοδο, όπως αυτό προσδιορίζεται στο Νόμο και για τούτο η σχετική κατηγορία απορρίπτεται και όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώνονται και απαλλάσσονται απ` αυτήν”.

Ο τέως Δημοτικός μηχανικός Σάββα Σάββα αντιμετωπίζει επίσης τη κατηγορία του δεκασμού και της κατάχρησης εξουσίας.

Ο σχεδιαστής της εταιρείας Aristo Χρίστος Σολωμονίδης κλήθηκε σε απολογία για συνωμοσία προς καταδολίευση, πλαστογραφία και κυκλοφορία πλαστού εγγράφου και απαλλάχτηκε απ’ όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες που αντιμετωπίζει με τους υπόλοιπους κατηγορούμενους.

Η Πρόεδρος του Δικαστηρίου Δώρα Σωκράτους ανέφερε στο Δικαστήριο πως με τη συμπλήρωση του 27ου μάρτυρα κατηγορίας και το κλείσιμο της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής, οι συνήγοροι των κατηγορουμένων υπέβαλαν στο Δικαστήριο ότι δεν αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση σε καμία από τις συνολικά 36 κατηγορίες που απαρτίζουν το κατηγορητήριο και συνακόλουθα ζήτησαν την απαλλαγή και αθώωση των πελατών που εκπροσωπούν, απ` όλες τις κατηγορίες.

Η κ. Σωκράτους είπε επίσης πως οι 36 κατηγορίες που αντιμετωπίζουν οι κατηγορούμενοι μπορούν να καταταχθούν σε ομάδες, ανάλογα με το αντικείμενο στο οποίο αυτές αναφέρονται, προσθέτοντας πως όλα τα αδικήματα φέρονται να διαπράχθηκαν κατά τη διαδικασία διαχωρισμού γης 11 τεμαχίων ( εκ των οποίων τα δέκα είναι ιδιοκτησία της κατηγορούμενης ( 1) εταιρείας και ένα της κατηγορούμενης (3) Ρούλας Αριστοδήμου σε οικόπεδα, αρχής γενομένης από το σχεδιασμό της ανάπτυξης, έκδοσης πολεοδομικής άδειας για 177 οικόπεδα, άδειας διαχωρισμού σε 178 οικόπεδα και συναφείς με αυτές τις ενέργειες.

Πλείστες των κατηγοριών καταλογίζουν στους κατηγορούμενους πλαστογραφία σχεδίων και εγγράφων, αποδίδοντας προσπάθειες τους να εξασφαλίσουν οικοπεδοποιήσιμη γη, πέραν της επιτρεπόμενης από τους Νόμους και Κανονισμούς, δια της μείωσης της έκτασης πρασίνου και κοινοτικού εξοπλισμού.

Η Πρόεδρος του Δικαστηρίου είπε πως η απαλλαγή και αθώωση ενός κατηγορούμενου δικαιολογείται μόνο όταν δεν στοιχειοθετείται εξ αντικειμένου η υπόθεση της κατηγορίας λόγω της απουσίας ενός ή περισσότερων των συστατικών στοιχείων του εγκλήματος και οποτεδήποτε – όπως ανέφερε- η μαρτυρία είναι τόσο αντινομική ή στερείται πειστικότητας σε βαθμό που κανένα λογικό Δικαστήριο δεν θα μπορούσε να βασίσει σ’ αυτή την καταδίκη του κατηγορουμένου.

Όπως επανειλημμένα τονίστηκε από το Εφετείο, είπε, δεν προβαίνει το Δικαστήριο στο στάδιο τούτο της δίκης σε υποκειμενική αξιολόγηση της μαρτυρίας, έργο το οποίο ανάγεται στο τέλος της δίκης. Η απόφαση για απαλλαγή και αθώωση σ’ αυτό το στάδιο, σημείωσε, πρέπει να έχει αντικειμενικό έρεισμα και να αντέχει στη βάσανο της πρακτικής του 1962 που υιοθετήθηκε στην Κύπρο, δηλαδή ότι κάθε λογικό Δικαστήριο θα κατέληγε, ενόψει της αντικειμενικής υφής της μαρτυρίας, στο ίδιο αποτέλεσμα.

Εξετάσαμε με προσοχή, συνέχισε η κ. Σωκράτους, τις εμπεριστατωμένες παραστάσεις στις οποίες προέβηκαν οι συνήγοροι των κατηγορουμένων καθώς επίσης και τα όσα έχει αντιπροβάλει ο συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής, υποστηρίζοντας τη θέση ότι οι κατηγορούμενοι θα πρέπει να κληθούν να προβάλουν την υπεράσπιση τους σε όλες τις κατηγορίες. Η εξέταση του θέματος, είπε κ. Σωκράτους, ήταν ιδιαίτερη επίπονη λόγω και του ευάριθμου των κατηγοριών αλλά και της αναγκαιότητας όπως η καθεμιά κατηγορία εξεταστεί αυτοτελώς για τον κάθε ένα κατηγορούμενο χωριστά, αφού όλοι οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν – όπως είπε- τις ίδιες κατηγορίες.

Έχουμε καταλήξει στην απόφαση, σημείωσε η Πρόεδρος του Δικαστηρίου, με δεδομένη τη νομική πτυχή των διαφόρων κατηγοριών, ότι για κάποια θέματα η μαρτυρία χρήζει αξιολόγησης και για άλλα θέματα απαιτούνται διευκρινήσεις ότι η Κατηγορούσα Αρχή έχει αποδείξει εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον των κατηγορουμένων επαρκώς ώστε να υποχρεούνται να προβάλουν την υπεράσπιση τους στις κατηγορίες που τους βαραίνουν.

Η κ. Σωκράτους είπε πως για όσες κατηγορίες οι κατηγορούμενοι καλούνται σε απολογία, το Δικαστήριο δεν θα προβεί σε αξιολόγηση της απόφαση της. Τούτο όμως, συνέχισε, θα γίνει, όπως ενδείκνυται στο τέλος της δίκης, όπου και θα δοθεί απάντηση στα επιχειρήματα των ευπαιδεύτων συνηγόρων.

Η κ. Σωκράτους ανέφερε πως ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορούμενου Χρίστου Σολωμονίδη, δικηγόρος Μιχάλης Πικής, υπέδειξε πως δεν προσφέρθηκε μαρτυρία η οποία να εμπλέκει τον πελάτη του και παρέπεμψε προς τούτο σε σχετική νομολογία.

Για ευνόητους λόγους, είπε η Πρόεδρος του Δικαστηρίου, δεν θα επιχειρήσουμε αναλυτική και λεπτομερή παράθεση της μαρτυρίας, αφού η ίδια μαρτυρία και οι ίδιες κατηγορίες αναφέρονται και στους υπόλοιπους κατηγορουμένους.

Πρόσθεσε επίσης πως η επίκληση του άρθρου 20 και 21 του Ποινικού Κώδικα δεν προσδίδει στον 4ο κατηγορούμενο σχεδιαστή Χρίστο Σολωμονίδη την ιδιότητα του συνεργού, σημειώνοντας πως πλήρη και εμπεριστατωμένη ανάλυση των άρθρων τούτων με παραπομπή σε σχετική επί του θέματος νομολογία έγινε και από τους κ.κ. Παπαϊωάννου και Στεφάνου την οποία – όπως είπε- το Δικαστήριο υιοθετεί.

Σύμφωνα με την Νομολογία, είπε η κ. Σωκράτους, συνεργός είναι εκείνος ο οποίος ενώ γνωρίζει το περιστατικό διάπραξης ενός αδικήματος, με δική του οικειοθελή πράξη βοηθά τον αυτουργό ή τον παρακινεί στη διάπραξη του αδικήματος έστω και εάν η συμβολή του αφορά μέρος μόνο των ενεργειών του αυτουργού.

Αρκούμαστε, σημείωσε, να υποδείξουμε πως ίχνος μαρτυρίας εντοπίστηκε, που να συνδέει τον 4ο κατηγορούμενο Χρίστο Σολωμονίδη με αυτές, λέγοντας πως η εμπλοκή του με το σχεδιασμού του τεκμηρίου 8, δεν μπορεί να οδηγήσει στο άμεσο συμπέρασμα πως σχετίζεται και με άλλες ενέργειες. Τέτοιο συμπέρασμα, σημείωσε, θα ήταν αυθαίρετο.

Ακόμη και να εμπλέκετο στο σχεδιασμό κάποιου άλλου σχεδίου, η ενέργεια αυτή δεν κατέστησε το σχέδιο πλαστό, ανέφερε, προσθέτοντας πως η πλαστότητα των υπόλοιπων σχεδίων δεν εντοπίζεται στο σχεδιασμό τους, αλλά αναφέρεται και εξειδικεύεται είτε στην ακύρωση είτε στην εισαγωγή σφραγίδων.

Η Πρόεδρος του Δικαστηρίου απάλλαξε επίσης τον σχεδιαστή Χρίστο Σολωμονίδη από τις κατηγορίες 30 και 21.
Η κατηγορία 30, εξήγησε, καταλογίζει σε όλους τους κατηγορούμενους το αδίκημα της εξασφάλισης της άδειας διαχωρισμού με ψευδείς παραστάσεις, δηλαδή με την ακύρωση των εγκεκριμένων από τις αρμόδιες Αρχές σχεδίων και την αντικατάσταση με άλλα σχέδια τα οποία σφράγισαν χωρίς εξουσία.

Η κ. Σωκράτους είπε πως δεν προσφέρθηκε μαρτυρία εναντίον του κατηγορούμενου Χρίστου Σολωμονίδη ώστε να εμπλέκει αυτόν, πέραν της συμπερασματικής σκέψης που ουσιαστικά καλούμεθα – όπως είπε- να εξάξουμε ότι μια πράξη του, δηλαδή η ετοιμασία του σχεδίου τεκμήριο 8, συνεπάγεται και την τέλεση των υπολοίπων ενεργειών και αθώωσε τον σχεδιαστή απ’ αυτή την κατηγορία.

Επίσης σε σχέση με την κατηγορία 31, η κ. Σωκράτους ανέφερε πως όλοι οι συνήγοροι έχουν επισημάνει αναφορικά με αυτή την κατηγορία την ανυπαρξία εσόδου και γενεσιουργού αδικήματος, αφού εν τέλει η έκταση πρασίνου παραχωρήθηκε στο δημόσιο.

Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος καταλογίζεται σ’ αυτούς κατά τα έτη 2010 με 2013 πως αποπειράθηκαν να διαπράξουν αδίκημα νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες, δραστηριότητες δηλαδή να αποκτήσουν παράνομα περιουσία αξίας 1.100.000 ευρώ, ενώ γνώριζαν ότι αυτή αποτελούσε έσοδο από τη διάπραξη των γενεσιουργών αδικημάτων.

Όπως επισημάνθηκε, συνέχισε, και στην αρχή της απόφασης το αδίκημα τούτο τελεί υπό την αίρεση της απόδειξης των κατηγοριών της πλαστογραφίας, επισημαίνοντας πως κάθε πρόσωπο το οποίο ενώ γνωρίζει ότι οποιασδήποτε μορφής περιουσία αποτελεί έσοδο από τη διάπραξη γενεσιουργού αδικήματος, προβαίνει σε οποιαδήποτε από τις ενέργειες να συμμετέχει, συμπράττει, συνεργάζεται, συνωμοτεί για να διαπραχθεί ή αποπειράται να διαπράξει και παρέχει συνδρομή και βοήθεια, καθοδήγηση ή συμβουλή στη διάπραξη οποιωνδήποτε από τα αδικήματα που αναφέρονται πιο πάνω, διαπράττει αδίκημα τιμωρούμενο με φυλάκιση 14 ετών ή με τη χρηματική ποινή μέχρι 500.000 ευρώ ή και με τις δύο αυτές ποινές.

Συνεπώς, πρόσθεσε, με βάση και μόνο το λεκτικό του Νόμου είναι απαραίτητη η ύπαρξη «εσόδου» για τη διάπραξη του συγκεκριμένου αδικήματος και πως ακόμη και να αποδειχθεί η διάπραξη του αδικήματος της πλαστογραφίας, απαιτείται η δημιουργία ή η ύπαρξη εσόδου για να τελεστεί το αδίκημα της νομιμοποίησης.

Επεσήμανε ακόμη πως το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν το αδίκημα της απόπειρας νομιμοποίησης δεν διαφοροποιεί την περίπτωση αφού – όπως είπε – δεν κατηγορούνται ότι αποπειράθηκαν να διαπράξουν αδίκημα πλαστογραφίας για απόκτηση του εσόδου αλλά ότι αποπειράθηκαν να νομιμοποιήσουν το έσοδο, που προϋποθέτει την ύπαρξη του.

Η προσφερθείσα μαρτυρία δεν αποκάλυψε, ανέφερε, την ύπαρξη εσόδου και για τούτο το Δικαστήριο απορρίπτει τη σχετική κατηγορία και απαλλάσσει όλους τους κατηγορούμενους απ’ αυτήν, αθωώνοντας τους.

Η Πρόεδρος του Δικαστηρίου ανέφερε στους κατηγορούμενους τα δικαιώματά τους για το πώς θα πρέπει να ενεργήσουν από τώρα και στο εξής, λέγοντας πως ή θα πρέπει να παραμείνουν σιωπηλοί ή θα πρέπει προβούν σε ανώμοτη δήλωση ή θα πρέπει να καταθέσουν ενόρκως και να αντεξετασθούν από μάρτυρες.

Οι συνήγοροι υπεράσπισης ζήτησαν χρόνο από το Δικαστήριο για να συνεννοηθούν με τους πελάτες τους προκειμένου να προχωρήσει πιο γρήγορα η διαδικασία.

Η κ. Σωκράτους όρισε την υπόθεση για τις 7 Μαΐου και διέταξε όπως οι κατηγορούμενοι αφεθούν ελεύθεροι με τους ίδιους περιοριστικούς όρους.

(ΚΥΠΕ/ΚΠ/ΜΜ)