Καλό ταξίδι Δημητράκη

Την Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013 έγινε η κηδεία του γιατρού Δημητράκη Χαραλαμπίδη στον ιερό ναό Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Πλήθος κόσμου παραβρέθηκε και έδωσε το ίστατο χαίρε στον εξαίρετο άνθρωπο και επιστήμονα που στο απόγειο της καριέρας του κτυπήθηκε από την επάρατο νόσο. Συμμαθητές, συνάδελφοι, φίλοι, συγγενείς, γνωστοί και άγνωστοι ήταν όλοι εκεί βουρκωμένοι, με βαρύ το πένθος και αβίαστο το χειροκρότημα στην άφιξη της σωρού του γελαστού γιατρού.

Ο Δημητράκης Χαραλαμπίδης εξαίρετος χειρούργος και άνθρωπος γεμάτος καλοσύνη, σεβασμό, και απλότητα δεν άφησε κανένα ασυγκίνητο με την εξέλιξη της ασθένειας του τα δύο τελευταία χρόνια. Παρόλα αυτά αντιμετώπισε την ασθένεια αγόγγυστα, προσπαθώντας να μην στεναχωρεί και να μην ταλαιπωρεί την οικογένεια του. Έφυγε με θάρρος και αξιοπρέπεια αφήνοντας στα τρία του παιδιά και την σύζυγο του ένα όνομα και μια ανάμνηση για παρακαταθήκη στην κοινωνία.

Κάθε φορά που κάποιος εγκαταλείπει τα εγκόσμια οι οικείοι του αποθανόντος προτείνουν σε κάποιον φίλο να αναγνώσει τον επικήδειο.. Στην κηδεία του Δημητράκη, συγγενείς, φίλοι, συμμαθητές από το Γυμνάσιο, συνάδελφοι, αυθόρμητα όλοι, είχαν να που πολλά και είπαν λόγια από τα βάθη της καρδιάς τους. Ο γιος του Παύλος μας συγκλόνισε με τον αποχαιρετιστήριο του λόγο, όσο επίσης και ο ανιψιός του Νεόφυτος Χαραλαμπίδης.

Η συμμαθήτρια του Χρυσούλα Κουπάτου συγκίνησε και έκανε τις δεκάδες των συμμαθητών τους να δακρύσουν. Εκ μέρους των συναδέλφων του της χειρουργικής κλινικής του νοσοκομείου Πάφου ο διευθυντής του χειρουργείου κ. Παπαδόπουλος που εμφανώς συγκινημένος και με τρεμάμενη φωνή ανήγγειλε την ονομασία της μονάδας ενδοσκόπησης του Νοσοκομείου Πάφου σε Δημήτρη Χαραλαμπίδη. Εκ μέρους του νοσοκομείου « Ίασης» με λόγια ζεστά, ρεαλιστικά γεμάτα καλοσύνη, αποχαιρέτησε ο γιατρός Φίλιππος Κρητιώτης. Στο τέλος ο άδικος χαμός του Δημητράκη δεν άφησε ασυγκίνητο και τον ποιητικό λόγο του Νεόφυτου Ταλιώτη.

Στον κάθε αποχαιρετισμό είχε ο καθένας και τόσα να πει. Το ήθος του Δημητράκη Χαραλαμπίδη ήταν τόσο αδολίευτο και ατόφιο που ο καθένας μας είχε να πει πολλά. Όσοι ήταν στην νεκρώσιμη ακολουθία ήρθαν από ανάγκη για να αποχαιρετήσουν τον καλόν τους τον γιατρό, και την καλοσύνη του.

Δεν χρειάστηκε να παραβρεθούν ούτε πολιτειακοί αξιωματούχοι ούτε Δημοτικοί άρχοντες.. Αυτοί που τον αγάπησαν πραγματικά ήταν εκεί. Η μνήμη σου φίλε Δημητράκη θα μας δείχνει πάντα τον δρόμο της αξιοπρέπειας και του αλτρουισμού. Να πας στο καλό συνήθιζες να λες στους ασθενείς σου, όταν σε ρωτούσαν …..τι χρωστώ γιατρέ; Να πας στο καλό Δημητράκη και όλοι μας έχουμε κάτι να θυμούμαστε από σένα!!!

Ανδρέας Κωνσταντινίδης