Μονομερείς υποχωρήσεις δεν οδηγούν σε λύση
Δεν εγκαταλείπονται οι πάγιες τουρκικές θέσεις, δήλωσε ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Γιαννάκης Ομήρου,
προσθέτοντας πως στο Κυπριακό η επανάληψη των διαπραγματεύσεων με βάση τη συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου, η οποία περιέχει αμφισημίες και λεγόμενες εποικοδομητικές ασάφειες, είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιηθεί από την τουρκική πλευρά.
Μιλώντας στο ετήσιο μνημόσυνο Ποντίων που οργάνωσε η Ιερά Μητρόπολη Πάφου, ο Σύλλογος Ποντίων Πάφου και η Ένωση Ποντίων Αργυρούπολης με την ευκαιρία της επετείου της Ημέρας της Γενοκτονίας Ποντιακού Ελληνισμού, στην Εκκλησία Αγίων Αναργύρων Πάφου, προϊσταμένου του Μητροπολίτη Πάφου Γεώργιου, ο κ. Ομήρου ανέφερε πως στην πραγματικότητα η Τουρκία εξακολουθεί να προτείνει δύο λαούς, δύο κράτη, συνεταιρισμό, νομιμοποίηση του εποικισμού και της διαίρεσης, εγγυητικά δικαιώματα και ξένη στρατιωτική παρουσία.
Αντί δε μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης – όπως είπε- η Τουρκία υποχρεώνει τους Έλληνες Κύπριους να υποβάλλουν αίτηση για βίζα, αποδεχόμενοι ότι είναι πολίτες της «Διοίκησης της Νότιας Κύπρου» και χαρακτηρίζει όσους κατάγονται από την Καρπασία «αλλοδαπούς».
Πρόσθεσε επίσης πως “ο κ. Έρογλου δήλωσε στη Νέα Υόρκη ότι δεν πρόκειται να συζητήσει θέμα εποίκων στις διαπραγματεύσεις γιατί δήθεν είναι νόμιμοι πολίτες της Τ.Δ.Β.Κ. ενώ η τουρκική κυβέρνηση καταθέτει παράνομα ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ για τη δήθεν συμφωνία με το ψευδοκράτος για οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας”.
Η στρατηγική μονομερών υποχωρήσεων με τον ευσεβοποθισμό ότι αυτό θα οδηγήσει σε λύση – όταν ο Νταβούτογλου με κυνισμό διακηρύττει ότι «κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας Τουρκοκύπριος θα έπρεπε να τον εφεύρουμε» και ότι «η Τουρκία πρέπει να ελέγχει τις κυπριακές εξελίξεις γιατί η Κύπρος είναι απαραίτητη στους σχεδιασμούς της να καταστεί περιφερειακή υπερδύναμη με παγκόσμια εμβέλεια» – αποτελεί – όπως είπε ο κ. Ομήρου- κατά τον πλέον επιεική χαρακτηρισμό “αθεράπευτη αφέλεια”.
Είπε επίσης πως για να διασφαλίσουμε ενότητα δράσης, πρέπει να προτείνουμε ως βάση λύσης το ομόφωνο ανακοινωθέν του Εθνικού Συμβουλίου του 2009, που προνοεί για λύση που πρέπει να διασφαλίζει την ενότητα του χώρου, του κράτους, της οικονομίας, των θεσμών, των βασικών ελευθεριών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θα απαλλάσσει από έποικους, κηδεμόνες και ξένη στρατιωτική παρουσία.
Αποτελεί, συνέχισε, επιτακτική ανάγκη να αναιρεθούν προτάσεις που συγκρούονται με τις πρόνοιες του ομόφωνου ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου, προσθέτοντας πως “θέλουμε φιλία με όλους, όχι όμως μονόπλευρη, θέλουμε ειρήνη, βασισμένη στη δικαιοσύνη και να προασπίσουμε τα δικαιώματα μας, γιατί το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής, κατοχής, εποικισμού, παραβίασης των αρχών του Διεθνούς Δικαίου”.
Ο κ. Ομήρου, αναφερόμενος στη 19η Μαΐου που έχει καθιερώσει η Βουλή των Αντιπροσώπων ως ημέρα τιμής και μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, είπε πως η Βουλή θα συνεχίζει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να πρωταγωνιστεί για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας και για την αναγνώριση τους από όλους τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς.
Πρόσθεσε ακόμη πως η απόδοση τιμής σε αγώνες και αγωνιστές έχει μόνο τότε νόημα όταν χρησιμεύει σε άντληση διδαγμάτων, σε καθορισμό καθηκόντων και σε διαγραφή της σημερινής αναγκαίας πορείας.
Ιδιαίτερα, είπε, σε στιγμές κρίσιμες για το εθνικό μας μέλλον, που αμφισβητείται και απειλείται άμεσα από την Τουρκία, δεν είναι δυνατό να περιοριζόμαστε στην υπογράμμιση ηρωικών θυσιών, αλλά οφείλουμε να διαρρήξουμε την επιφάνεια να αναλύσουμε τα γενεσιουργά αίτια της τουρκικής επιθετικότητας, αρπακτικότητας και εγκληματικότητας, και να θέσουμε το δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων.
Ανέφερε πως δύο είναι τα βασικά γνωρίσματα της εθνικής καταγωγής του Ποντιακού Ελληνισμού “η βία και η αρπαγή”, από την εποχή της εμφάνισης των Τούρκων σαν νομάδων στις Στέππες της Σιβηρίας, στις αρχές του Ε’ μ.Χ. αιώνα, γύρω από τον περίφημο δρόμο του μεταξιού (Κίνα – Μαύρη Θάλασσα) ως τις μέρες μας.
Καταλήγοντας, ο κ. Ομήρου έστειλε το μήνυμα όπως η μνήμη της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού καταστεί εγερτήριο σάλπισμα σε αγώνα για την ανακοπή του τουρκικού επεκτατισμού.